بزودى منتظر ، گلف، لون باون، پون، اسنوكر، كيك بال، فايوز، اسپيد بال، لاكروز، راگبى، فوتبال، فريزبى، نت بال، پيكل بال، سافت بال، واتر پلو، و... باشيد

/29587.html تاريخچه بسكتبال واحد ورزش تبیان زنجان- بسكتبال مانند ساير رشته هاي ورزشي تاريخچه خاص خود را دارد و از زمان پيدايش آن تاكنون ، تغييرات قابل ملاحظه اي در قوانين ، مقررات ، شكل بازي و ديگر ابعاد آن بوجود آمده است. قبل از اختراع رسمي ورزش بسكتبال ، ورزشهايي بوده اند كه شباهت زيادي به بسكتبال داشته اند. در قرن دهم قبل از ميلاد ، نوعي بازي به نام ’’پوك-تا-پوك‘‘ در قبايل اولمك (Olmecs) مكزيك رواج داشت كه در آن از حلقه و توپي شبيه بازي بسكتبال امروزي استفاده مي شد. ’’پوك-تا-پوك‘‘ بعنوان يك جشن مذهبي شناخته مي شد. توپ بازي ، از برگ و ساقه گياهان مقدس ساخته شده بود و حفره هايي به منزله سبد وجود داشت و در اطراف زمين ، مجسمه خدايان آن زمان تعبيه شده بود. در قرن شانزدهم نوعي بازي شبيه به بسكتبال به نام ’’اولاماليتزلي‘‘ (Ollamalitzli) در ميان آزتكهاي مكزيك رايج بود. در اين بازي ، بازيكنان تلاش مي كردند توپ لاستيكي توپري را وارد يك حلقه سنگي نمايند و بازيكن برنده مي توانست تمام لباسهاي تماشاچيان را تصاحب كند و كاپيتان تيم مغلوب اعدام مي گرديد. در سال 1891 ميلادي (1270 هجري شمسي) يك آموزگار ورزش بسكتبال را ابداع كرد. اين استاد ورزش ، آقاي دكتر ’’جيمز نيسميت‘‘ از ايالت ماساچوست آمريكا بود. او براي نخستين بار ، ورزش بسكتبال را در استاديوم ’’اسپرينگ فيلد‘‘ به نمايش درآورد. چون در فصول سرما برنامه اي براي آماده نگهداشتن بازيكنان رشته هاي بيسبال و فوتبال آمريكايي وجود نداشت ، نياز به يك ورزش سالني كه بتواند با حداقل امكانات و كمترين خطر ، بدن بازيكنان اين دو رشته را درفرم دلخواه نگه دارد ، جيمز نيسميت را به ابداع اين رشته ورزشي واداشت. در ابتدا بجاي حلقه از سبدهاي مخصوص ميوه استفاده مي شد كه شباهت زيادي به زنبيل داشتند. علت نامگذاري ’’BASKET BALL‘‘ نيز از همين جاست. چون ته سبدها بسته بود ، هربار كه توپ وارد سبد مي شد با استفاده از نردبان توپ را كه در واقع لاستيك داخلي توپ فوتبال بود ، از سبد خارج مي كردند. بعدها شكل سبد و توپ تكامل يافت و به شكل كنوني درآمد. در ابتدا بعد از هربار گل شدن ، توپ از نيمه زمين به جريان مي افتاد. امروز بخاطر صرفه جويي در وقت ، بازي از زير سبد ادامه مي يابد. در ابتدا تعداد بازيكنان هر تيم نامحدود بود. بعدها هر تيم مي توانست از 3 تا 40 نفر بازيكن تشكيل شود. بعد از مدتي ، تعداد بازيكنان هر تيم به 9 نفر و سپس 7 نفر و بالاخره در سال 1897 به 5 نفر رسيد. در هنگام خطا ، هركدام از بازيكنان مي توانستند پرتاب آزاد را انجام دهند. اما امروزه هر بازيكن ، تنها مي تواند از پرتاب آزاد مربوط به خود استفاده نمايد. در ابتدا بازيكنان بلند قد زير سبد مي ايستادند تا توپ را وارد سبد كنند. بعدها براي جلوگيري از اين موضوع ’’قانون سه ثانيه‘‘ وضع شد. در ابتدا هر بازيكن بدون آنكه حق دويدن داشته باشد ، مي توانست يكبار توپ را به زمين بزند. بعدها اين تعداد به 2 و 3 رسيد و سپس نامحدود گرديد. درعوض ، قانون رانينگ(Running) و سپس دوبل (Double) وضع شد. در آغاز هيچ بازيكني ، جايگزين بازيكن ديگري كه از زمين خارج شده بود نمي شد. ولي بعدها اين قانون تغيير كرد و در عوض تعداد خطاهايي كه موجب اخراج بازيكن مي شد از 2 به 5 افزايش يافت. امروزه چهار خطا از هر تيم موجب پرتاب آزاد تيم مقابل مي گردد. در ابتدا ، بازي از دو نيمه 15 دقيقه اي تشكيل مي شد. بعدها اين زمان به 20 دقيقه براي هر نيمه و 15 دقيقه استراحت بين دو نيمه افزايش يافت. هم اكنون بازي از چهار پريود (دوره) 10 دقيقه اي تشكيل مي شود كه زمان استراحت بين پريود اول و دوم 2 دقيقه ، زمان استراحت بين پريود دوم و سوم 15 دقيقه و زمان استراحت بين پريود سوم و چهارم هم 2 دقيقه است. همچنين در قوانين پيشين ، هر تيم مي توانست از آغاز تا پايان بازي ، توپ را در زمين خود نگه دارد. براي جلوگيري از اين وضعيت ، در سال 1936 ، قانون 10 ثانيه وضع گرديد. امروز اين زمان به هشت ثانيه كاهش يافته است. در ابتدا بازيكنان تنها با يك دست دريبل مي كردند و دريبل كننده مجاز به شوت كردن نبود. اين قانون ، بعدها بصورت فعلي اصلاح گرديد. اولين مسابقه بين دو تيم در سال 1892 اجرا شد. رهبري يكي از تيم ها را ’’جيمز نيسميت‘‘ و ديگري را ’’آمرس آلونر واستگ‘‘ بعهده داشت. پس از اين مسابقه ، محبوبيت بسكتبال در بين جوانان بيشتر شد. در سال 1891 اولين تيم بانوان تشكيل گرديد و قوانين بسكتبال بانوان در سال 1899 ميلادي منتشر گرديد. اين ورزش در آغاز با سرعت كم و به كندي انجام مي شد. زمين بازي نيز در ابتدا به سه قسمت تقسيم مي شد و فعاليت بازيكنان هر ناحيه ، تنها در محدوده مربوط به خود مجاز بود. بعدها كه بازي سرعت بيشتري يافت ، زمين بازي نيز به دو قسمت تقسيم شد. شوت جفت نخستين بار در سال 1930 به نمايش درآمد. اين نوع شوت را ’’هنگ لويي ستي‘‘ دانشجوي دانشگاه استانفورد آمريكا در ايالت كاليفرنيا ابداع نموده بود. اين ابتكار جذابيت بسكتبال را نزد جوانان افزايش داد. در سال 1932 فدراسيون آماتوري بسكتبال (FIBA) در ژنو با نمايندگي چند كشور تشكيل شد. از آن پس بسكتبال به رشته هاي ورزشي المپيك پيوست. اولين دوره مسابقات در سال 1936 در المپيك برلين ، با شركت 21 تيم برگزار شد. اين ورزش در سال 1314 شمسي ، توسط ’’فريدون شريف زاده‘‘ كه در آن زمان در كشور تركيه دانشجو بود به ايران شناسانده شد و ابتدا در ’’كالج البرز‘‘ رواج يافت. بالاخره ده سال بعد ، يعني در سال 1948 تيم بسكتبال كشورمان در المپيك لندن شركت نمود .

واژه ی"يوگا" به معناي "يگانگی" است. يوگا (Yoga) گونه ای از ورزش است كه بر پايه ی اعتقادي بنـا شـده كـه بـدن و تنـفـس ارتـبـاط تـنـگاتنگي با ذهن و انديشه دارند. با كنترل تنفس و نـگاه داشـتـن بدن در وضعيت های ثابت يا همان "آساناس" يوگا در انسان توازن (هارمونی) ايجاد می كند. به هرحال يوگا سحر و جادو نيست. يوگي ها (استادان يـوگـا) قادر به ناپـديـد شدن و يا بـلـنـد شـدن از روي سـطح زمـيـن نيستنـد. امـا آنها ميتوانند كارهاي غير عادي و شـگفت آور زيادی هـمچـون نـگاهـداشتن نفسهايشان براي سـاعـتـها و يـا كند كردن ضربان قلبشان به منظور تقليد حالت مرگ، انجام دهند. تمرين های يوگا شامل 5 عنصر كليدي مي باشد: تنفس مناسب، تمرين، تمدد اعصـاب، رژيـم غذايي، انديشه ی سازنده و تعمق (مديتيشن).تمرينها - و يا آساناس- به قـصـد بـرطـرف كردن گرفتگي عضلات، نيرومندی اندامهاي داخلي و بهبود انعطاف پذيري مـفاصل و ربـاطـهـاي بدن طرحريزي شده اند. تنفس و تمدد اعصاب مناسب: تنفس زندگي مي بخشد، اين هم به هـمـان سـادگيـست. بـدون اكـسيژن هـيـچ كـدام از سلول هاي بدن نمي توانند بيش از چند دقيقه زنده بمانند. بيشتر مردم تنها از بخشي از ظرفيت كامل تنفسشان استفاده مي كنند و درحدود يك سوم اكسيژني كه شـش هايشان قادر به استفاده است را به درون ششها مي برند که اين منجر به خـسـتگي و استرس مي شود. روش تنفس يوگايي به شـما می آمـوزد كه چگونه از بـيني تنفس كنيد، به بازدم بيش از دم توجه و تمركز كنيد و ششها را پاكيزه و از سموم عاري گردانيد. اين تكنيكها منسوب به افزايش سلامتي جسمي و روحي شما هستند. تـنفـس صـحـيـح متـمـركز بر تكنيك تنفس با بيني براي رها كردن انرژي و سرزندگي مي باشد. تـمـريـنـهاي تـنفسي بر عمل بازدم و نه برعمل دم تمركز مي كنند، تا بـتوانند ششها را از هواي مانده و غير تازه پاك، و سموم را از بدن بيرون كنند. آزاد سازي تـنـش از طريق تمدد اعصاب براي سلامتي بدن حياتي است. هر جلسه آساناس يوگا را با تـمدد اعـصـاب شـروع و خاتمه دهيد و مابين حالتها استراحت كنيد. اين كار اجازه مي دهد تـا اينكه انرژي آزاد شده آزادانه جاري گردد. انديشه ی سازنده و مديتيشن: حالت حس آگاهي است. هنگامي كه مديتيشن را تمرين مي كـنـيد، ابـتـدا شـمـا بـايد بياموزيد كه چگونه ذهن خود را آرام، و انرژي فكري خود را به درون متمركز كنيد. مديتيشن ميتواند به شما كمك كند تا استرس را تسكين داده و انرژي از دست رفته يتـان را بازگردانيد. هرگاه بصورت مرتب تمرين كنيد، متوجه خواهيد شد مـي توانيد واضح تر و مثبت تر بينديشيد.  مزایای جسمی یوگا: - تعادل سیستم عصبی خودکار – کاهش تعداد ضربان – کاهش تعداد تنفس – کاهش فشارخون – پاسخ پوست به مقاومت الکتریکی افزایش می یابد. – افزایش موج آلفا (الکترومغناطیسی) در مغز (امواج ثتا، دلتا و بتا نیز در مراحل مختلف مراقبه افزایش می یابد) – کاهش فعالیت انرژی الکتریکی خارج سلولی – افزایش بازده قلب – افزایش بازده تنفسی – تنظیم فعالیت گوارشی – تنظیم فعالیت غدد درون ریز – بهبود عمل دفع – انعطاف پذیری عضلات و افزایش اتصال دامنه حرکات – افزایش زمان نگه داشتن نفس – افزایش هماهنگی چشم و دست – چالاک تر شدن – بهبود زمان عکس العمل – اصلاح وضعیت اندام بدن – افزایش قدرت و حالت ارتجاعی بدن – افزایش استقامت بدن – افزایش سطح انرژی – تنظیم وزن – خواب بهتر – افزایش ایمنی بدن – کاهش دردها – بهبود قوه ادراک – بهبود تعادل بدن – بهبود فعالیتهای هماهنگ اعضای بدن مزایای سلامتی یوگا در برابرمزایای تمرینات ورزشی:  سیستم عصبی پاراسیمپاتیک تسلط می یابد. – نواحی زیرقشری مغز تسلط می یابد. – حرکت جنبشی و ایستایی کند می شود. -ماهیچه ها در حالتی طبیعی هستند. – کاهش ریسک زخمی شدن ماهیچه و عضلات – مصرف کم کالری – کمترین تقلا، آرامش و تنفس کنترل شده – تعادل ماهیچه های متقابل – غیر رقابتی بودن، مرحله ای بودن – هوشیاری درونی است و بر روی تنفس و درون تمرکز می شود. – امکان نامحدود برای رشد هوشیاری درونی سیستم یوگا به شاخه های متعددی نظیر هاتا ، راجا ، گیانا ، کارما ، کندالینی، مانترا و لایا یوگا تقسیم شده است که هر کدام از شاخه ها بنا به هدفی که دنبال می کنند به ذکر جزئیات پرداخته و هر فرد میتواند متناسب با خصوصیات فردی و نیاز شخصی روش مورد علاقه خود را انتخاب و دنبال کند. قبل از شروع تمرینات یوگا اگر درست انجام شوند، هیچ آسیبی را درپی نخواهند داشت. بهتر است این تمرینات زیر نظر مربی انجام گیرند. همچنین پزشک فیزیوتراپ نیز می تواند در موردشان نظر دهد. اگر این تمرینات توسط کودکان و نوجوانان انجام می شود، بهتر است تا والدین بر سر تمرین ها آماده باشند و نحوه انجام صحیح آنرا کنترل کنند. توجه داشته باشید که داشتن نظم و برنامه جهت انجام یوگا، یکی ازکمترین عوامل است. چرا که منظم نبودن و بی برنامه گی بدترین ضرر ممکن را می رساند. زمان تمرین اگر تمرینات یوگا را اشخاص بالغ انجام می دهند، پیشنهاد می شود تا هر روز تمرین با مدت زمان حداقل پانزده دقیقه پی گیری شود. برای نوجوانان، ده دقیقه هر روز و برای کودکان و بچه های کوچکتر، ده دقیقه اما یکبار در هفته توصیه می گردد. سعی کنید تا تمرینات را در ساعتی مشخص از روز یا شب انجام دهید. برای مثال هر شب ساعت 7. اگر در روز یوگا کنید، بدن شما چابک تر خواهد شد و انرژی مضاعفی در تمام روز بدست خواهید آورد. چنانچه مایلید آنرا در شب انجام دهید، خواب سالم و راحتی خواهید داشت. نکته دیگر اینکه نباید زمان انجام یوگا، نزدیک به ساعات تغذیه باشد. همیشه سعی کنید که حداقل دو/سه ساعت قبل/بعد از غذا خوردن این تمرینات را انجام دهید. تغذیه قبل/بعد از تمرین بهترین حالت بدنی هنگام یوگا اینست که معده خالی باشد. معمولا” تمرینات این ورزش چند ساعتی قبل از خوردن و آشامیدن پیشنهاد می گردد. بعد از انجام تمرینات (دو یا سه ساعت بعد)، تغذیه بهتر است که سبک باشد. مانند یک ساندویچ کوچک. استفاده از مایعات نیز حداقل بهتر است نیم ساعت بعد از تمرین باشد. محل تمرین اگر در جایی به غیر از باشگاه مایلید که یوگا کنید، توجه داشته باشید که نکات زیر رعایت گردند: - مکان شما می بایست ساکت و خالی از سر و صدا باشد. - هوای آنجا می بایست تازه باشد. -کفپوش آن مکان می بایست راحت باشد (مانند تشک یوگا، پتو و یا چمن)

چوگان این ورزش بازی شاهان نامیده شدهاست (زیرا بیشتر در میان پادشاهان و بزرگان رواج داشت) و از ورزشهای کهن ایرانی است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده میشود برگرفته شدهاست. این بازی در ابتدا ورزشی عنوانی نظامی و جنگی داشت و سوارکاران ایرانی در آن استعداد اسبهای جنگی خود را به نمایش میگذاشتند. چوگان به هنگام کشور گشایی داریوش اول در هند، در آن سرزمین رواج یافت. اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و آن را در سراسر اروپا پخش کردند. بعدها نیز ورزشهایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دستههای استفاده شده در این بازیها به همان چوب چوگان برمیگردد. این ورزش در ایران پس از صفویان کم کم رو به فراموشی رفت. البته در زمان پهلوی، در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت. امروزه سعی میشود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود. همچنین اقداماتی برای تاُسیس زمینهایی سرپوشیده برای زنان انجام شدهاست. مشخصه های زمین چوگان طول و عرض زمین چوگان به ترتیب ۲۷۴ و ۱۴۵ متر است (البته در کشور ایالات متحده آمریکا و آرژانتین این ابعاد کمی از استاندارد رایج بزرگتر میباشد). طول دروازه نیز ۷ متر میباشد. مدت زمان مسابقه یک بازی چوگان به ۶ دوره زمانی (چوکه) که هر کدام ۷ دقیقه میباشد تقسیم میشود. البته این استاندارد مربوط به کشور انگلستان میباشد ولی در آرژانتین و آمریکا این مدت زمانی به هشت قسمت تقسیم شده و بین هر چوکه استراحتی معادل۳ دقیقه و بین دو نیمه ۵ دقیقه در نظر گرفته میشود. تعداد بازیکنان در هر تیم چهار نفر بازی میکنند. نفر اول یک مهاجم است و کار او حمله و نیز کمک به مدافع است. نفر دوم نیز مهاجم است، ولی وظیفه او در دفاع مهمتر است. نفر سوم که معمولاً بهترین بازیکن تیم است، وظیفه دارد تا حرکات دفاعی را به ضد حمله تبدیل کند. نفر چهارم نیز مدافع است و وظیفه دارد توپ را از دروازه دور کند. از آن جایی که چوگان بازیای با روند سریع است، امکان دارد بازی کنان یک تیم در قسمتهای مختلفی از زمین قرار گیرند که مربوط به وظیفه بازیکن دیگر باشد. در این حالت باید وظایف آن بازیکن را انجام دهند تا به جای خود بازگردند. هدف و قوانین بازی هدف این بازی فرستادن توپ در دروازهٔ حریف میباشد. هنگامی که توپ از پشت دروازه خارج میشود، پرتاب توپ به تیم مورد حمله قرار گرفته تعلق میگیرد، مگر این که خود این تیم باعث خارج شدن آن شده باشد. در این صورت به تیم مقابل یک پرتاب آزاد (از ۸۴ متری محل خروج) تعلق میگیرد. پس از هر گل، دو تیم زمین خود را تعویض میکنند و داور توپ را در مرکز زمین قرار میدهد. در صورتی که دو تیم برابر شوند، وقت اضافی به آنها تعلق میگیرد و اولین تیمی که گل بزند برنده اعلام میشود. هنگامی که بازیکنی به سمت جهتی که توپ در آن پرتاب شدهاست میتازد، تقدم با اوست در صورتی که (و تنها در این صورت) که توپ در سمت راست او باشد. در این صورت هیچ بازکنی اجازه ندارد راه او را سد کند، مگر آن که در فاصلهٔ معقولی قرار گیرد که هیچ جای خطر نباشد. خطاهای ورزش چوگان قطع مسیر سوارکاری که در طول مسیر خود در حال زدن توپ است و با این کار، انداختن جان او در مخاطره. ضربه زدن از جهت مخالف (از سمت چپ). سوارکاری و یا زدن ضربه به شکلی که برای سایر سوارکارها خطرناک باشد. انواع جریمههای بازی چوگان احتساب یک گل برای تیم مقابل درصورت برخورد خطرناک و یا خطای عمد در نزدیکی دروازه. زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۲۷ متری در جهت مخالف دروازه، و قرار گرفتن مدافعین در پشت خط دروازه. مدافعین تنها زمانی اجازهٔ دخالت دارند که ضربه زده شود. زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۳۶ متری با همان شرایط. زدن یک ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متری به طوری که هیچ مدافعی تا فاصله ۲۷ متری نقطه زدن توپ قرارداشته باشد. زدن یک ضربه آزاد از وسط زمین (بدون وجود قانونی مانند آفساید و... مانند فوتبال). زدن یک ضربه آزاد از محل وقوع خطا. در این شرایط هیچ مدافعی نباید تا فاصله ۲۷ متری از نقطه زدن ضربه قرار داشته باشد. کورنر مانند فوتبال وجود ندارد ولی حرکتی مشابه به شکل زیر انجام میگیرد: یک ضربه آزاد از فاصله ۵۴ متری دروازه به این شرط که مدافعین در فاصله ۲۷ متری از زدن ضربه قرارداشته باشند. داوری در چوگان بازی چوگان توسط دو سر داور و یک داور قضاوت میشود. سرداوران برای اینکه در کم و کیف بازی قرار داشته باشند سوار بر اسب میباشند. در صورت توافق بین کاپیتانهای دو تیم میتوان قضاوت را به دو سرداور واگذار کرد ولی در صورت عدم توافق بین آن دو، تصمیم گیری حکم قطعی به عهده داور سوم است. شروع مسابقه چوگان در ابتدای شروع مسابقه، هر دو تیم در میانه زمین و پشت خط میانی صف آرایی کرده و چیدمان مخصوص به خود را میگیرند. سپس داور توپ را از فاصله ۶/۴ متری به میان آنها پرتاب میکند و بازی با تصاحب توپ از طرف یکی از دو تیم شروع میشود. توقف بازی توقف مسابقه چوگان در شرایط معمولی فقط در زمان پایان یک چوکه، جهت استراحت و تعویض اسبها صورت میگیرد، ولی اگر در میان یک چوکه یکی از اتفاقات زیر رخ دهد داور میتواند دستور توقف بازی را صادر نماید: زمین خوردن یکی از اسبها در حین مسابقه. مصدوم شدن یک اسب بر اثر سانحه و یا اتفاقی غیر منتظره برای یکی از اسبها (در صورت زمین خوردن سوار کار از اسب به طوری که اتفاق جدی برای سوارکار رخ نداده باشد، بازی همچنان ادامه خواهد داشت.). نحوه ثبت امتیازات زمانی یک امتیاز برای تیمی ثبت میشود که توپ از خط دروازه آشکارا بگذرد و داور صحت آن را تصدیق نماید. در صورتی که توپ به قسمت فوقانی دروازه برخورد کند ثبت امتیاز مشروط به تاُیید داور است. اسبهای چوگان در ورزش چوگان معمولاً از اسبهای کوتاه قد استفاده میشود، بدین منظور پونیها از جایگاه ویژهای برخوردارند. در یک بازی معمولاً از یک اسب حداکثر در دو چوکه استفاده میشود، البته باید بین آنها یک چوکه استراحت به اسب داده شود. وسائل ضروری اسب در حین مسابقه چوگان بانداژ برای حفاظت چهار ساق اسب به منظور عدم برخورد ضربات توپ و یا چوب چوگان به ساقها. انتخاب افسار (دهنه، لگام) مناسب جهت کنترل هرچه بهتر اسب در حین مسابقه. وسائل ضروری سوارکار کلاه ایمنی مخصوص چوگان دستکش شلاق چوگان که اندازه آن تقریباً معادل ۱۰۶ سانتیمتر میباشد و علت آن نیز سهولت استفاده از آن حین مسابقهاست. چکمه سوارکاری بدون بند زانوبند اندازه چوب چوگان و توپ چوب چوگان دارای طولی معادل ۱۲۹ سانتیمتر میباشد که انتهای آن به صورت استوانهای است. معمولاً برای ساخت آن از چوب بامبو یا چوبهای سبک و مقاومی همچون چوب درخت خرمالو استفاده میشود. قطر توپ حدود نیز ۲۵/۸ سانتیمتر است و در حدود ۱۴۱-۱۲۷ گرم وزن دارد، جنس توپ از چوب بید و یا بامبو میباشد. البته در بازیهای تمرینی از نوع پلاستیکی و فومی آن هم استفاده میشود.

http://Tebyan-Zn.ir/news-papers/sport/sport_courses_knowledge/About_sports_Branch/Racquet_sports_articles/2010/11/11/10736.html نگاهی بر ورزش کریکت در ایران اولین مرجع تاریخی کریکت بر می گردد به سال ۱۴۷۸ میلادی که در آن زمان یک بازی     به همین نام ( cricquet ) در سنت امر ( St Omer ) در شمال شرق فرانسه انجام می شد. در سال ۱۵۹۸ جان دریک ( John Derrick ) ادعا کرد که بازی کریکت را در انگلیس انجام داده است    ولی تا سال ۱۶۴۶ هیچ مسابقه ای بین دو تیم مشخص انجام نشد .    در سال ۱۶۴۶ مسابقه ای بین دو تیم در کنت انگلیس بر گزار شد. اولین مسابقه ی استانی در سال ۱۷۰۹ در انگلیس و بین دو تیم کنت ( Kent ) و سری ( Surrey )   بر گزار شد که باعث شد این دو تیم تا کنون که نزدیک به ۳۰۰ سال از آن زمان می گذرد رقبای    سرسخت یکدیگر باشند. در همان سال (۱۷۰۹) یک مسابقه کریکت در آمریکای شمالی توسط ویلیام بیرد  ( William Byrd )   و دوستانش ثبت شد. به دلیل نیاز به قوانین برای بازی کریکت در سال ۱۷۴۴ قوانین کریکت وضع شدند. اولین مسابقه   کریکت زنان در همان سال (۱۷۴۴) ثبت شد. سر انجام،زنان اولین کسانی بودند که توپ را از بالای سر ( overarm ) پرتاب می کردند؛ قبل از   آن پرتاب توپ از پایین  underarm )متداول بود. در ايران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي ، سفارتخانه هاي خارجي در تهران و شهرستانها به ورزش كريكت مي پرداختند از جمله استراليايي ها و پاكستانيها و هنديهاي پرسنل اين سفارتخانه ها. و سپس پس از پيروزي انقلاب اسلامي ، اين رشته توسط ايرانياني كه مقيم خارج بودند و به ايران آمده بودند مجدداً رواج يافت كه اكثر آنان ايرانيان مقيم در كشورهاي قاره بوده اند. هم اكنون فدراسيون داراي 20 هيئت شامل تهران،اصفهان،بوشهر،كرمان،قم،سمنان،آذربايجان غربي،خراسان رضوي،خوزستان،گيلان،سيستان و بلوچستان،زنجان،هرمزگان،گلستان،فارس،اردبيل،خراسان شمالي،آذربايجان شرقي وكرمانشاه و كرج ميباشد. تاكنون اين فدراسيون موفق به برگزاري 10 دوره مسابقات بيس بال قهرماني كشور، 7 دوره مسابقات بيس بال قهرماني باشگاههاي كشور،7 دوره مسابقات سافت بال قهرماني مردان كشور، 1 دوره مسابقات سافت بال بانوان  قهرماني كشور ، 9 دوره مسابقات كريكت قهرماني كشور و 3 دوره مسابقات راگبي قهرماني كشور شده است.ضمن اينكه در سال 1383 از سوي رياست محترم فدراسيون سال آموزش نهاده شده و موفق به برگزاري كلاسهاي گوناگون آموزش مربيگري، داوري در مقاطع و رشته هاي مختلف و همچنين كلاسهاي آموزشي و كارگاههاي مختلف آموزشي جهت بانوان و آقايان علاقمند در سطح كشور گرديد. زمين بيس بال در تهران زمين شماره 4 مجموعه ورزشي آزادي است.ضمناً تيم ملي بيس بال ايران دو بار در مسابقات بيس بال كاپ آسيا در سالهاي 1999 و 2006 حضور يافته است. همچنین تیم راگبی استان تهران و تیم منتخب بالای 35 سال ایران در سال 2005 در تورنومنت امارات و تیم تبریز جام باکو شرکت کرده اند. و تیم ملی سافت بال آقایان در سال 2003 در هفتمین دوره ماسبقات قهرمانی آسیا شرکت داشته است. برخي از ورزش ها قرن هاي زيادي است كه در كشورهاي مختلف رواج پيدا كرده اند و حتي سابقه برخي از آنها به هزاران سال قبل بازمي گردد. «كريكت» از جمله اين ورزش هاست كه گفته مي شود از هزاران سال قبل انجام مي شده ، ولي قانون هاي آن در سال ۱۷۸۸ ميلادي به دست لردهاي انگليس نوشته شده است. در حال حاضر، مسابقه هاي حرفه اي اين ورزش در كشورهاي آمريكا، انگليس، استراليا و... هزاران تماشاگر را به محل برگزاري رقابت هاي آن مي كشد. كريكت هر چند در ايران ناشناخته است، ولي نمايش اين ورزش در فيلم هاي خارجي كنجكاوي بسياري را درباره اين ورزش، امتياز دهي و قانون هاي آن برانگيخته است. در ايران نيز چند سالي است كه فدراسيون اين ورزش شكل گرفته و دوماه ديگر تيم زير ۱۷ سال در مسابقات آسيايي مالزي شركت خواهد كرد. در ورزش كريكت، هر تيم از ۱۱ بازيكن تشكيل شده است. يك تيم در يك طرف زمين توپ را مي زند و تيم ديگر در نقطه مقابل، از چوب عمودي كوچك يا «ويكت» مراقبت مي كند. بازيكن چوب به دست كه به او «بتزمن» مي گويند، توپ را با چوبدستي مي زند. اگر توپ بدون برخورد با زمين از محدوده اي كه تعيين شده خارج شود، تيم زننده شش امتياز مي گيرد. فرد پرتاب كننده توپ را طوري پرتاب مي كند كه ويكت را بزند و بازيكن چوب به دست در جلوي آن از آن دفاع مي كند. اگر پرتاب كننده بتواند دو چوب كوچكي را كه روي ويكت ها گذاشته شده با توپ بزند و آنها را بيندازد، بازيكن چوب به دست (تيزمن) از بازي بيرون مي رود و عضو ديگر تيم جايگزين او مي شود. وقتي همه اعضاي تيم خارج شدند، دو تيم  جاي خود را عوض مي كنند. اين بار، تيم پرتاب كننده دفاع مي كند و دفاع كننده، حمله.به طور كلي، ورزش كريكت و محاسبه امتيازهاي آن دشوار است. به همين دليل، با وجود سابقه طولاني اين ورزش، كمتر مورد توجه ساير كشورها قرار گرفته است. در حقیقت کریکت ورزشی ست که با چوب و توپ در یک زمین چمن بیضی شکل بین دو تیم ۱۱ نفری بازی می‌شود. در مرکز زمین کریکت یک محوطه خاکی به طول ۲۲ یارد (۲۰٫۱۲ متر) وجود دارد. به این قسمت «پیچ» گفته می‌شود. چوب بازی «ویکت» نام دارد. توپ کریکت به اندازه مشت است و سطح آن از چرم و مرکز آن از چوب پنبه پرشده‌است. این ورزش علاوه بر زادگاه خود، انگلستان ، در بیش از صد کشور همچون  ولز، استرالیا، کنیا، زیمباوه، نپال ، نیوزیلند، افریقای جنوبی و جزایر انگلیسی زبان دریای کارائیب که با عنوان هند غربی در مسابقات بین المللی حاضر می‌شوند نیز  رایج بوده  و  همچنین پرطرفدار ترین ورزش کشورهای هند، پاکستان، بنگلادش و سریلانکا است . ایران نیز بواسطه حضور صنعت نفت و کارشناسان و کارکنان انگلیسی با این ورزش آشنا شد و کارکنان قدیمی مناطق نفت خیز زمین های خاکی را بیاد دارند که در آن مسابقات کریکت با شور و هیجان خاصی برگزار می شد.  مسجدسلیمان / هفتکل و آبادان و سایر مناطق نفت خیز محل برگزاری این مسابقات بودند که در آن انگلیسی ها و ایرانی ها در کنار هم به رقابت می پرداختند. افراد بومی و عشایر این مناطق نیز با دیدن بازی کریکت  و از آنجا که معمولا اجازه شرکت در این بازی ها را نداشتند خود با ابداع بازی هایی شبیه به کریکت می پرداختند که امروزه جز بازی های محلی این مناطق محسوب می شود اما  در حقیقت ریشه در ورزش کریکت دارد . بازی هایی همچون چوب کلیchoob kely  و ابرهنهور alakhtur برخی از این بازی های محلی هستند که شباهت بسیار زیادی به ورزش کریکت دارند.

كلمه فلور به معناي كف و يا زمين صاف و بال نيز به معناي توپ است و فلوربال به معناي بازي با توپ روي زمين ترجمه شده است. به گزارش ايرنا، اين ورزش در كشورهاي مختلف همچون سوئد و نروژ به نام (‪ ,)inn bandy‬در كشور فنلاند با نام (‪ )salibandy‬و در كشورهاي سوييس و آلمان با نام ‪ ))unihockey‬رايج شده كه به معناي ديگر، رد و بدل كردن توپ مابين چند بازيكن است. اين رشته ورزشي كه امروز به يكي از ورزش‌هاي رايج نوجوانان و جوانان كشورهاي توسعه يافته بدل شده است، از سال ‪ ۱۹۵۸‬ميلادي در آمريكا آغاز شد و به سرعت در كانادا توسعه يافت. نخستين مسابقات اين رشته ورزشي در شهر ميشگان در سال ‪ ۱۹۶۰‬برگزار شد و پس از مدت كوتاهي، جوانان سوئدي استقبال چشم‌گيري از اين رشته ورزشي كردند به شكلي كه مسوولان ورزش سوئد را مجاب كرد تا نخستين فدراسيون ورزشي فلوربال را در سال ‪ ۱۹۸۱‬در كشور خود تاسيس كنند. گسترش اين رشته ورزشي در اروپاي شمالي به شكلي بود كه پس از سوئد، كشورهاي فنلاند و سويس نيز دست به تاسيس فدراسيون فلوربال خود زدند. اما از آنجا كه گسترش اين رشته ورزشي نيازمند راه اندازي فدراسيون بين المللي بود، در روز ‪ ۱۲‬ماه آوريل سال ‪ ۱۹۸۶‬در شهر هاسكوارنا سوئد، فدراسيون بين‌المللي اين رشته راه اندازي شد تا توسعه جهاني اين ورزش روند سريعتري پيدا كند. استقبال بي‌نظير كشورهاي شرق آسيا و اقيانوسيه سبب شد تا اين رشته ورزشي به سرعت در قاره آسيا رشد يابد و به سبب آن كنفدراسيون فلوربال آسيا و اقيانوسيه در دوم ماه ژوئن سال ‪ ۲۰۰۵‬در سنگاپور كه يكي از اعضاي فدراسيون بين‌المللي اين رشته است، تاسيس شود. در شرايط كنوني، فدراسيون بين‌المللي فلوربال داراي ‪ ۵۲‬عضو فعال است و كنفدراسيون فلوربال آسيا و اقيانوسيه با ‪ ۱۲‬عضو در فدراسيون بين‌المللي فعاليت مي‌كند. استراليا، ژاپن، هندوستان، كره جنوبي، مالزي، نيوزيلند، پاكستان، سنگاپور ، تايلند، مغولستان، اندونزي و ايران كشورهاي عضو كنفدراسيون فلوربال آسيا و اقيانوسيه هستند. كارشناسان اين رشته ورزشي معتقدند، فلوربال ورزشي آسان و كم هزينه است بطوري كه به سرعت مي‌توان آن را در مدارس و دانشگاه‌ها رواج داد. براساس اعلام پايگاه اطلاع رساني فدراسيون بين‌المللي اين رشته، هم اكنون نزديك به ‪ ۲۷۷‬هزار نفر در سطح جهان اين ورزش را دنبال مي‌كنند و تعداد سه هزار و ‪ ۹۸۳‬باشگاه در اين رشته در سراسر جهان فعال هستند. فلوربال در بعد قهرماني نيز رشد سريعي داشته چنانچه تاكنون ‪ ۱۹‬دوره مسابقات قهرماني در سطح جهان در هر دو قسمت مردان و زنان در اين رشته برگزار شده است. فدراسيون بين‌المللي اين رشته برابر تقويم ورزشي خود، همه ساله مسابقات مختلفي را با عنوان‌هايي همچون مسابقات قهرماني جهان در قسمت زنان به صورت يك سال در ميان (سال‌هاي فرد)، مسابقات قهرماني جهان در قسمت مردان به صورت يك سال در ميان (سال‌هاي زوج)، مسابقات قهرماني زير ‪ ۱۹‬سال جهان در هر دو قسمت مردان و زنان، مسابقات جام اروپا براي قهرمانان تيم‌هاي باشگاهي در هر دو قسمت مردان و زنان، مسابقات قهرماني آسيا و اقيانوسيه، مسابقات قهرماني دانشجويان جهان در هر دو قسمت مردان و زنان و مسابقات دانش آموزان جهان برگزار مي‌كند. برگزاري چنين مسابقاتي گوياي آن است كه كشورهاي مختلف جهان، امروزه در بخش قهرماني حساب ويژه‌اي بر روي فلوربال باز كرده اند. ** تولد فلوربال در ايران اين رشته ورزشي براي اولين بار توسط رمضانعلي دولو در ايران راه اندازي شد، انجمن فلوربال ايران به شكل رسمي در اوايل سال ‪ ۱۳۸۹‬با تاييد مسوولان سازمان تربيت بدني تشكيل و شروع به كار كرد بطوري كه هم اكنون زيرنظر فدراسيون انجمن‌هاي ورزشي فعاليت مي‌كند. اولين مدرسه فلوربال ايران در ‪ ۲۸‬بهمن ماه سال ‪ ۱۳۸۸‬با همكاري اداره تربيت بدني شمال شرق تهران در سالن شهيد طوقاني افتتاح شد. اين رشته توسط كميته بين‌المللي المپيك به رسميت شناخته شده است و به عنوان يكي از رشته‌هاي بازي‌هاي المپيك ‪ ،۲۰۲۰‬در فهرست رشته‌هاي ورزشي حاضر در اين المپيك قرار گرفته است. اين ورزش كه شباهت زيادي به رشته هاكي روي يخ دارد، در زميني به ابعاد ‪۴۰‬ در ‪ ۲۰‬متر كه دور تا دور آن توسط گوشه‌هاي گرد به ارتفاع ‪ ۵۰‬سانتي متر محصور شده است، بازي مي‌شود. فلوربال بين دو تيم بازي مي‌شود كه حداكثر هر تيم ‪ ۲۰‬بازيكن با كادر فني دارد و در زمان بازي پنج بازيكن و يك دروازه بان براي هر تيم در زمين قرار مي‌گيرد. زمان استاندارد بازي ‪ ۳‬گيم ‪ ۲۰‬دقيقه‌اي است و مانند ورزش هاكي، بازيكنان براي كنترل و ضربه زدن به توپ از چوب مخصوص اين بازي كه كسم نام دارد، استفاده مي‌كنند. اين ورزش يك رشته غيرتماسي است بطوري كه نمي‌توان بازيكنان حريف را هل داده يا به آنان ضربه زد البته برخلاف رشته ورزشي هاكي روي چمن، بازيكنان مي توانند از هر دو سمت چوب و از پاهاي خود نيز براي كنترل و توقف توپ استفاده كنند. چوب فلوربال با دوام و داراي استحكام زياد است و براي كنترل كامل توپ و ضربه زدن در ابعاد ‪ ۷۵‬تا ‪ ۱۰۵‬سانتي متر با وزني در حدود ‪ ۱۵۰‬تا ‪ ۲۵۰‬گرم براي بازي طراحي شده است. توپ ‪ ۲۳‬گرمي اين رشته ورزشي داراي ‪ ۲۶‬سوراخ بوده كه قطر هر سوراخ ‪ ۷۲‬ميلي متر است.

تاريخچه اسكواش ايران و جهان اسكواش در معناي لغوي يه معني له كردن و تحت فشار قرار دادن است و در اصل صداي برخورد توپ با راكت و اصابت آن و برگشت توپ صداي اسكواش را به گوش مي رساند. از سال 1874 ميلادي اين بازي در انگلستان جنبه رسمي پيدا نمود كه كم كم به شكل امروزي درآمد و در ابتدا با 7 عضو تاسيس گرديد كه عبارت بودند از مصر، انگلستان، استراليا، آفريقاي جنوبي، پاكستان، هند و زلاندنو. اين رشته در ايران در سال 1345 در شهرهاي آبادان، اهواز، مسجد سليمان و تهران و در باشگاههاي بانك ملي، شركت نفت و بانك سپه شروع به كار كرد و در سال 1373 فدراسيون ايران با رياست آقاي غلامحسين فرزامي تاسيس گرديد و در سال 1994 ميلادي به عضويت فدراسيون آسيائي درآمد و در حال حاضر با رياست آقاي حميد قاسمي و 12 استان فعال با اهدافي چون همگاني كردن اين رشته(تشكيل كميته اسكواش باز) به سوي جايگاه واقعي خود در نزد علاقمندان خود حركت مي نمايد. لازم به ذكر است مسابقاتي چون المپياد مدارس اسكواش، جام ماه مبارك رمضان، قهرماني كشوري بزرگسالان، جام بين المللي دهه مبارك فجر، ليگ استانها و ..... هر ساله برگزار مي گردد. اسکواش را مي توان در هر سطحي بازي کرد ليکن ارايه يک باز ي خوب کار مشکلي است. بازي دو بازيکن با دو درک نسبتا" هماهنگ و مناسب از بازيهايي که با راکت انجام مي شود مي تواند به عنوان يکي از رشته هاي ورزشي پر تحرک در سطح کشور مطرح گردد. ورزش اسکواش بر دو نوع است: اسکواش راکت و اسکواش تنيس  اسکواش راکت:  نوعي باز ي است که در يک زمين چهار ديواري بازي مي شود و هر بازيکن به طور متناوب توپ کوچکي را با راکت به ديوار مقابل مي زند و بازيکن طرف ديگر بايد آن را به ديوار مزبور بر گرداند. اين ضربه ها با سرعت و زاويه زده مي شود که بازيکن حريف نتواند توپ را به ديوار مقابل برگرداند، بازي با زدن سرويس آغاز مي گردد و پس از برخورد به ديوار با زاويه مشخص و حساب شده اي وارد زمين سرويس مي گردد. مسابقه شامل سه يا پنج گيم و هر گيم داراي 9 امتياز مي باشد.  اسکواش تنيس:  اين بازي نظير اسکواش راکت است در همان زمين نيز بازي مي شود با اين تفاوت که فقط سرويس زننده مي تواند امتياز کسب کند و به جاي اينکه در جايگاه سرويس قرار گيرد در زمين سرويس مي ايستد و توپ را با ضربه حساب شده اي مي زند تا در جلو خط سرويس آن طرف زمين فرود آيد توپ هنگام برخورد به ديوار با سرعت بر مي گردد. معمولا سالن اسکواش از 4 الي 8 زمين بازي تشکيل مي شود که هر زمين ابعاد 4/6 ×75/9 متر و با ارتفاع 7/5 متر پيش بيني مي گردد.  در بازيهاي المپيک و بين المللي از ديوارهاي شيشه اي نشکن براي دور زمين استفاده مي شود که در اين صورت حد اقل يک متر حريم در خارج ديوار ها منظور مي گردد و ابعاد به 2/7 ×2/9 × 5/12 متر خواهد رسيد در سالنهاي اسکواش، بسته به نيازهاي منطقه اي ممکن است در پشت سر بازيکنان و با استفاده از شيشه هاي ضخيم سالني با ظرفيت 50 الي 100 نفر با هزينه مختصر ايجاد نمود. در سالنهاي ويژه که براي انجام مسابقات بين المللي در نظر گرفته مي شود ممکن است با پيش بيني ديوارهاي شيشه اي بيشتر امکانات تماشا را افزايش داد.

تاریخ : 14/2/1391 آدرس مطلب : http://Tebyan-Zn.ir/news-papers/sport/sport_courses_knowledge/About_sports_Branch/Volleyball_sports_articles/2012/5/3/60984.html درباره ورزش واليبال واحد ورزش تبیان زنجان- واليبال ورزشی است که به وسيله دو تيم و در زمينی که به وسيله تور به دو قسمت مساوی تقسيم شده، بازی می شود. واليبال يک بازی پيچيده می باشد که از تکنيکهای ساده تشکيل شده است.به توپ در ارتفاعی بيش از 3 متر ضربه زده می شود واين توپ در کمتر از 5/. ثانيه به مدافع داخل زمين می رسد. اين بدان معناست که مدافع داخل زمين بايد در محلی مناسب جاگيری کرده باشد وکاملاً آماده دريافت توپ باشد و در حالی که کمتر از يک چشم بر هم زدن فرصت دارد، توپ را کنترل کرده و هدايت نمايد. واليبال بازی ای است که بر پايه ارسالهای دقيق و جلوگيری از برخورد توپ با زمين استوار می باشد، و اين مستلزم جا بجايي های باثبات ومتعادل است. يک تيم می تواند در زمين خود 3 بار با توپ تماس داشته باشد. الگوی رايج؛ ارسال با ساعد، پاس دادن با پنجه و آبشارزدن می باشد.توپ با زدن سرويس وارد بازی می شود. تيم ها همينطور می توانند با انجام دفاع روی تور در برابر آبشار حريف، جلوی توپ را هنگام عبور از روی تور بگيرند.تماس با توپ در دفاع روی تور که منجر به ورود توپ به زمين مدافع می شود، در واليبال ساحلی به عنوان يکی از 3 تماس مجاز تيم محسوب می شود، ولی در واليبال سالنی چنين نيست. در هر تيم واليبال، 6 بازيکن در زمين حضور دارند و در زمانی که وظيفه زدن سرويس از تيم مقابل به آنها منتقل می شود، يک منطقه در جهت حرکت عقربه های ساعت می چرخند. همواره 3 بازيکن در خط جلو و 3 بازيکن در خط عقب حضور دارند. فقط 3 بازيکنی که در خط جلو قرر دارند می توانند جهش کنند و از نزديک تور آبشار بزنند ويا در دفاع روی تور حضور يابند. بازيکنان خط عقب فقط زمانی می توانند توپی را که بالاتر از تور قرار دارد آبشار بزنند که از پشت خط حمله(که به عنوان خط 3 متر شناخته می شود) جهش کنند. اين خط، زمين را به قسمت جلو و قسمت عقب تقسيم می کند. واليبال اکنون آنقدر توسعه يافته که وظايف هريک از بازيکنان کاملاً تخصصی شده است. اکثر تيم ها با اين چيدمان بازی را آغاز می کنند: يک پاسور،دو مدافع ميانی در قطر هم، دو دريافت کننده-مهاجم کناری در قطر هم، يک مهاجم قهار که توانايي حمله از پشت خط 3متر را دارد در قطر پاسور. ليبرو نيز معمولاً جايگزين مدافعين ميانی در خط عقب می شود. فقط بازيکنان معينی در دريافت سرويس حضور می يابند. بازيکنان همينطور در زمان حمله و دفاع، در موقعيت های مخصوص خود قرار می گيرند. تعويض بازيکنان نيز در طول بازی به طور محدود مجاز می باشد. ليبرو اين بازيکن بايد پيراهنی که رنگ آن با بقيه بازيکنان تيم متفاوت است به تن کند و می تواند در خط عقب جايگزين هريک از بازيکنان تيم خود شود. ليبرو نمي تواند سرويس بزند، توپی را که بالاتر از تور قرار دارد آبشار بزند، يا پس از چرخش در خط جلو حضور يابد، اما نقشی حياتی در دريافت سرويس و دفاع داخل زمين دارد. بايد حداقل يک امتياز بازی شود تا ليبرو که از زمين خارج شده، جايگزين بازيکنی ديگر شود، بنابراين ليبرو نمی تواند در تمام طول مسابقه در زمين حضور داشته باشد. همينطور اگر ليبرو در منطقه 3متری نزديک تور با پنجه پاس دهد هم تيمی او نمی تواند در حالي که ارتفاع توپ بالاتر از تور قرار دارد آن را به صورت تهاجمی وارد زمين حريف کند.جايگزينی ليبرو با يک بازيکن ديگر جزو تعويض های تيم محسوب نمی شود. اين جايگزينی بايد در فاصله بين خط 3 متر و خط انتهايي و زمانی که بازی جريان ندارد صورت گيرد و نيازی به اجازه داور نيست. فقط همان بازيکنی که ليبرو جايگزينش شده می تواند به جای او به زمين برگردد. امتيازدهی سيستم امتياز دهی در واليبال به صورت رالی می باشد. در هر رالی، تيمی که برنده شود، صرف نظر از اينکه کدام تيم سرويس زده است، امتياز کسب می کند. مسابقات در 5 ست برگزار می شوند و هر تيمی که در 3 ست پيروز شود، برنده بازی خواهد بود. 4 ست اول تا امتياز 25 بازی می شوند و ست نهايي تا امتياز 15. هر تيم برای پيروز شدن در هر ست، علاوه بر کسب امتياز نهايي بايد حداقل 2 امتياز از حريف خود بالاتر باشد. هيچ سقفی وجود ندارد، بنابراين هرست تا جايي ادامه می يابد که اين اختلاف 2 امتيازی حاصل شود. مناطق زمين: سمت راست خط عقب: منطقه1،وسط خط عقب: منطقه 6،سمت چپ خط عقب:منطقه5. سمت چپ خط جلو: منطقه 4 ،وسط خط جلو: منطقه 3 ،سمت راست خط جلو:منطقه2 . بازيکنی که در منطقه 2 قرار دارد، پس از چرخش بايد سرويس بزند و سپس موقعيت او منطقه 1 خواهد بود. بازيکنان تيم، قبل از زده شدن سرويس بايد در مناطق درست خود باشند. پس از آنکه سرويس زده شد، بازيکنان می توانند در زمين جابه جا شوند، اما بازيکنان خط عقب نمی توانند برای دفاع روی تور ويا آبشار به خط جلو بيايند. توپ بعد از بررسی های بسيار، فدراسيون جهانی واليبال توپی را با 3 رنگ آبی،زرد و سفيد معرفی کرد و جايگزين توپهای سفيد نمود(ممکن است به منظور افزايش کنترل در اجرای تکنيک ها، کاهش سرعت توپ و ايجاد تنوع، در آينده توپ هايي با خصوصيات ديگر طراحی شوند.). وزن توپ بايد بين 260 تا 280 گرم باشد و حداقل از 12 تکه تشکيل شده باشد. محيط آن بايد بين 62 تا 68 سانتي متر باشد. فشار داخلی توپ بايد بين kg/cm2235 /. تا kg/cm2300/. باشد. توپهای مخصوصی برای نوجوانان زير 12 سال طراحی شده که فشار داخلی و اندازه آنها مانند توپهای معمولی است، ولی وزن آنها بين 198 و 227 گرم می باشد و از يک پوشش چرمی نرمتر پوشيده شده است و برای آنها که واليبال را تازه آغاز کرده اند مناسب می باشد. زمين بازی اندازه رسمی کل زمين واليبال 9 متر در عرض و 18 متر در طول می باشد که توسط تور به دو قسمت مربع شکل و مساوی تقسيم می شود.يک خط حمله به فاصله 3 متر از خط مرکزی و به موازات آن در هر دو طرف قرار دارد. زمين بازی واليبال ساحلی 2 نفره، 8*8 متر می باشد. تور طول تور نبايد از 5/9 متر کمتر باشد و پهنای آن هم زمانی که کاملاً کشيده می شود، نبايد از 91/. سانتی متر کمتر باشد. ارتفاع تور، وقتی که از مرکز زمين اندازه گيری می شود، برای مردان 43/2 متر و برای زنان 24/2 متر بايد باشد. يک پوشش از جنس کتان سفيد با عرض 5 سانتی متر و کلفتی دو برابر کلفتی تور، بايد در سرتاسر بالای تور وجود داشته باشد.

بیسبال نوعی ورزش گروهی است كه با چوب و توپ توسط ۹ بازيكن در يک زمين چمن بازی می‌شود بيسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگلیسی کریکت ريشه گرفته است. بيسبال از بازی‌های متعددی كه با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پيدا كرده‌است. از جمله اين بازی ها می توان به ورزش قديمی راوندر كه در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگليسی کریکت و ورزش بسيار قديمی رومانیایی اُينا نام برد. نخستين مسابقه ورزش مدرن بيسبال كه در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای‌ در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ ویل،انتاریو، کانادا مربوط می‌شود. بيسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نيمه‌حرفه‌ای پيداكرد. نخستين تيم كاملا حرفه‌ای بيسبال در ايالات متحده، تيم سينسيناتی رد استاكينگز بود كه در ۱۸۶۹ تشكيل‌شد. لیگ برتر بیسبال امریکا ام ال بی يا ليگ برتر بيسبال امريكا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در امریکای شمالی است که كه هم‌اكنون با بيست‌و‌نه تيم آمریکایی و یک تيم کانادايی برگزار می‌شود. این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولين ليگ ورزشی واقعی در ايالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بيشترين تماشاگران تلويزيونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان اف ال (ليگ فوتبال امریکایی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومين ليگ پربيننده در امریکای شمالی بوده است. در سال ۲۰۰۷ ميانگين تماشاگران هر بازی اين مسابقات بيش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بيش از هفتاد‌و‌نه و نيم ميليون نفر رسید. و با فاصله‌ای زياد پربيينده ترين ليگ ورزشی دنيا لقب گرفت. اين درحالیست كه هفده ليگ كوچكتر بيسبال اين كشور هم بيش از چهل ميليون تماشاگر در سال دارند. این ورزش در بسياری از نقاط دنيا به‌ويژه امریکای شمالی و مركزی و شرق آسيا بسيار پرطرفدار است. بيسبال ورزش ملی يا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده امریکا، کوبا، پورتوریکو، دومینیکن، پاناما، نیکاراگوا، ونزوئلا در قاره امريكا و همچنين ژاپن، کره جنوبی و تایوان در آسيا است. بیسبال در آسیا ژاپن يكی از اولين كشورهایی بود كه بیسبال به آن راه‌يافت. بیسبال خیلی زود مهمترين ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶نیپون بیسبال لیگ شروع به‌كار كرد. ۸۶۴ مسابقه اين ليگ در سال ۲۰۰۶ بيش از بیست ميليون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین ليگ پرتماشاگر دنيا بود ژاپنی‌ها و امریكایی‌ها اين ورزش را به ديگر كشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اولکره جنوبی و تایوان شد. ليگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شكل گرفت.چین و اسراییل هم دو كشور آسیايی دیگری هستند كه به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشكيل دادند. بيسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازیهای آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها اين رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول اين مسابقات با قهرمانی تيم ملی ژاپن به پايان رسيد، اما در آخرين دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تيم ملی بيسبال تايوان با شكست پنج تيم ديگر شركت‌ كننده (ژاپن، كره‌جنوبی، چين، تایلند، فیلیپین) به قهرمانی رسيد. بیسبال در المپیک ازالمپيک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بيسبال و سافت بال در تقويم المپيک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بيسبال در گروه آقايان برگزار شود. اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین المللی المپیک در سنگاپور برای تعيين ميزبانی المپیک ۲۰۱۲ اين دو رشته اولين قربانيان سياست كاهش و جلوگيری از گسترش تعداد ورزش‌كاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپيک شده و از برنامه مسابقات المپيک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات اين دو رشته ورزشی رأی‌گيری به‌عمل خواهد آمد.